ALOE VERA - aloes zwyczajny jest rośliną posiadającą wyśmienite właściwości lecznicze i odżywcze. Miąższ aloesu zawiera ponad 140 biologicznie czynnych składników. Są to m.in. aminokwasy, enzymy, witaminy, substancje o działaniu przeciwbólowym (naturalny kwas salicylowy, mleczan magnezowy), substancje o działaniu przeciwzapalnym (kampesterol, bradykinaza), substancje o działaniu przeciwbakteryjnym (fenole, kwas cynamonowy, lupeol, związki siarkowe). Działanie wyciągu z aloesu: zmniejsza ból i reakcję zapalną, przyspiesza proces gojenia (rany skóry, owrzodzenia, oparzenia, odmrożenia) jest pomocny zarówno w gojeniu ran zewnętrznych jak i wewnętrznych, pobudza wzrost i naprawę skóry. Aloes jest rośliną wieloletnią, o twardych, mięsistych liściach. Ojczyzną aloesu są suche, sawannowe i pustynne tereny Afryki Wschodniej i Południowej. Dzisiaj można go spotkać w rejonie Morza Śródziemnego i Karaibskiego, Indiach, Indonezji, na Kaukazie, w Ameryce Północnej i Australii. Spośród wielu gatunków aloesu 20 uważa się za lecznicze. W dermatologii i kosmetyce zastosowanie znajduje przede wszystkim aloes zwyczajny (Aloe arborescens Mill zwany też Aloe Vera), a także dwa inne gatunki rosnące w doniczkach – aloes drzewiasty i aloes uzbrojony (Aloe ferox).

POLAR - jest nazwą używaną w odniesieniu do grupy dzianin z włókien poliestrowych. Wyroby z polaru nie są podatne na zadrapania czy wysnuwanie nitek, nie chłoną żadnych zapachów. W praniu dzianina ta nie odbarwia się ani nie zbiega i zawsze zachowuje estetyczny wygląd. Pojedyncze włókno poliestrowe może mieć długość nawet 40 kilometrów, a waży ok. dwóch gram, co decyduje o bardzo niskiej wadze wyrobów z dzianin polarowych. Walory izotermiczne polaru są znacznie lepsze od puchu. Szybkoschnące dzianiny z włókien poliestrowych nie wchłaniają wilgoci, gdyż poliester ma właściwości hydrofobowe – chłonie wodę w ilości mniejszej niż 1 % swojej wagi i to nawet przy całkowitym zanurzeniu. Ta niewielka ilość wody jest szybko odparowywana toteż dzianina ta stale utrzymuje swą miękkość i doskonałe właściwości izolacyjne. W procesie technicznym dzianina polar podlega farbowaniu, strzyżeniu, termoutwardzaniu i kontroli jakości.

KOREK - to kora dębu korkowego, odmiany Śródziemnomorskiej eksploatowanej głównie w Hiszpanii i Portugalii. Korek o grubości kilkunastu centymetrów oddziela się od pni w okresach co 10 lat, bez uszczerbku dla zdrowia drzewa. Pod zardzewiałą warstwą wierzchnią jest ona elastyczna, miękka i wytrzymała. Tajemnicą wspaniałych naturalnych właściwości są cienkościenne, pokryte woskiem i wypełnione powietrzem miliony komórek, które tworzą korę. Powietrze stanowi 90% objętości korka i około 50% jego masy. Korek nie nasiąka wodą – jest materiałem odpornym na wilgoć i niezatapialnym. Nieprzepuszczalność dla cieczy i gazów jest możliwa dzięki dużej zawartości suberyny (mieszaniny naturalnych kwasów tłuszczowych i ciężkich alkoholi organicznych). Każda komórka jest wodoszczelna i elastyczna, co w połączeniu z jego budową powoduje, że korek jest znakomitym materiałem izolacyjnym. Błony komórkowe są bardzo giętkie, co sprawia, że jest on ściśliwy i bardzo elastyczny. Gdy korek jest poddany działaniu dużych sił, spręża się gaz w komórkach i zmniejsza się ich objętość. Gdy nacisk ustaje, korek powraca do poprzedniego stanu i nie nosi śladów deformacji. Ta właściwość umożliwia wiele zastosowań korka (parkiet podłogowy, materiał wkładkowy). Korek jest słabym przewodnikiem cieplnym – jest zawsze ciepły w dotyku – nie przepuszcza ani nie wchłania ciepła naszego ciała. Korek jest antystatyczny: na jego powierzchni nie gromadzą się ładunki elektryczne – nie elektryzuje się. Nie powoduje alergii. Pochłania drgania dzięki specyficznej porowatej strukturze i dużej elastyczności. Korek praktycznie nie starzeje się i nie traci swoich właściwości, o czym mogą świadczyć dobrze zachowane wina, które są szczelnie zamknięte często przez kilkadziesiąt lat.

SKÓRA - to materiał o unikatowych właściwościach, których nie mają żadne inne materiały. Jest dobrym izolatorem, jest paroprzepuszczalna, wodoodporna i wytrzymała na ścieranie. Jest materiałem niejednorodnym, warstwowym, zewnętrzna warstwa skóry to lico, jest trwałe, odporne na wilgoć i ścieranie. Pod licem znajduje się dwoina – „dolna” warstwa, bardziej porowata, mniej wytrzymała, miększa. Skóra używana w produkcji może pochodzić od różnych zwierząt. Najczęściej używa się bydlęcą, cielęcą, świńską i kozią. Skóra bydlęca jest mocna, włóknista i odporna na ścieranie oraz na wilgoć. Jest najgrubsza i powierzchniowo największa, co w połączeniu z odpornością na ścieranie czyni ją szczególnie przydatną (meble, obuwie). Stanowi dobrą ochronę termiczną. Skóra świńska dzięki swej porowatej powierzchni lepiej przepuszcza powietrze. Im częściej jest używana, tym bardziej mięknie i zachowuje swoją miękkość nawet, gdy zwilgotnieje. Skóra kozia jest najmocniejsza ze wszystkich rodzajów skóry, choć jest cienka (obuwie, rękawiczki). Dzięki zawartości lanoliny, jest bardzo gładka i miła w dotyku. Jest uważana za 2-krotnie mocniejszą od skóry bydlęcej tej samej grubości. Pożądanych właściwości użytkowych skóra nabiera w procesie garbowania: wytrzymałość, kolor i gładkość, przede wszystkim odporność na gnicie. Zazwyczaj do garbowania używa się chromu, który polepsza odporność cieplną i nadaje skórze miękkość. Istnieją także inne, o wiele bardziej skomplikowane i drogie metody, jak np. garbowanie garbnikami pochodzenia roślinnego (stąd często używany skrót myślowy „skóry roślinne”). Garbowanie roślinne zmniejsza ryzyko występowania reakcji alergicznych i jest bezpieczniejsze dla środowiska, jednak skóra jest twardsza i słabsza niż po garbowaniu chromowym.

SILIKON lub polidimetysiloksan to polimer składający się z jednostek –Si-O- z dołączonymi do atomów krzemu grupami metylowymi. Może on występować w postaci płynnej, żelu lub gumy. Zastosowania silikonu w przemyśle obuwniczym to głównie wkładki, podpiętki, inne akcesoria do podwyższenia komfortu chodzenia. Silikon jest wysoce biokompatybilny, nietoksyczny, nie powoduje alergii. Dlaczego żel silikonowy? Produkty z tego materiału są bardzo odporne na działanie substancji chemicznych i biologicznych, w tym ludzkiego potu, znakomicie tłumią drgania wszelkiego pochodzenia, nie mają zapachu i nie chłoną zapachów, są odporne na starzenie i działanie czynników atmosferycznych. Są również hipoalergiczne.

LATEKS (mleczko kauczukowe)  to koloidalny roztwór kauczuku naturalnego lub syntetycznego w substancji płynnej. Lateks naturalny jest pozyskiwany bezpośrednio z soku mlecznego roślin kauczukodajnych. Uzyskuje się go poprzez nacinanie roślin kauczukodajnych i dodanie stabilizatorów. Lateks stosowany jest w przemyśle gumowym do wyrobu m.in. gumy piankowej, klejów, nici, prezerwatyw, rękawic, oraz powlekania tkanin. Pianka lateksowa do produkcji wkładek powstaje w wyniku spienienia lateksu naturalnego lub łączonego z syntetycznym. Wkładki lateksowe produkowane są z pianki lateksowej naturalnej, syntetycznej (SBR) lub mieszanej. Jakość produktu, zarówno jak i cena, rosną wraz ze wzrostem udziału lateksu naturalnego w piance. Gęstość pianek używanych w tym przemyśle waha się od 120 kg/m3 do 330 kg/m3, a grubość od 1 do 20 mm. Trudno zliczyć zalety pianki lateksowej. Porowata struktura pozwala na cyrkulację powietrza przy każdym naprężeniu. Inne pianki, np. poliuretanowe, nie posiadają tej właściwości. Wyczuwalna miękkość i elastyczność pianki lateksowej, powoduje , że jest to materiał coraz częściej stosowany w przemyśle obuwniczym i meblowym (do produkcji materacy). Pianka lateksowa natychmiast dopasowuje się do wywieranego nacisku dokładnie w miejscu działania siły, tuż obok pozostając w niezmienionej postaci. Inne materiały reagują na nacisk miejscowy ulegając deformacji na całej powierzchni. Pianka lateksowa jest produktem naturalnym lub w przeważającej części naturalnym. Jest również materiałem biodegradowalnym, nie zanieczyszcza środowiska po użyciu – w przeciwieństwie do powszechnie stosowanych pianek poliestrowych lub poliuretanowych. Podczas spieniania lateks można poddać rozmaitym sposobom obróbki: antybakteryjnej, antystatycznej, formowaniu różnych powierzchni od zupełnie gładkiej do profilowanych, dopasowanych do anatomii ciała, kolorystycznej, zapachowej, łączeniu z innymi materiałami, co pozwala na produkcję wkładek o rozmaitych właściwościach i przeznaczeniach.

WEŁNA OWCZA - szczególnie żywa wełna, czyli wełna podbrzusza strzyżona z żywej owcy, ma wiele nieocenionych zalet. Po pierwsze pomaga utrzymać stałą temperaturę ciała. Ponieważ hodowla owiec jest prowadzona w naturalnych warunkach, gdzie temperatura waha się znacznie w rytmie dobowym i rocznym, ich włos charakteryzuje silna dynamika, czyli zdolność do kurczenia się i rozprężania pod wpływem zmian temperatury, również po strzyżeniu i tkaniu. Po drugie – wchłania wilgoć. Spośród włókien naturalnych, owcza wełna posiada największą zdolność wchłaniania wilgoci tj. aż 43%. Dlatego wkładka ta, nie dając odczucia wilgoci, jest w stanie wchłonąć wiele potu, a w czasie przewietrzania łatwo się go pozbywa. W efekcie zawsze zachowuje odczuwalną świeżość. Po trzecie - zobojętnia jony dodatnie. Tworzywa sztuczne, z którymi mamy bezpośredni kontakt na co dzień, silnie ładują otoczenie jonami dodatnimi, które rozstrajają system organizmu, co objawia się zmęczeniem, bólami mięśni, spadkiem odporności i nadmierną pobudliwością. Wełna eliminuje jonizację dodatnią, zastępując ją naturalną dla ludzi jonizacją ujemną. Po czwarte - zawiera lanolinę. Gromadzący się pot ludzki jest doskonałym środowiskiem dla bakterii oraz roztocza. Ich odchody wywołują alergie i stany zapalne, wewnętrzne i skórne. Żywa wełna owcza zawiera lanolinę, czyli naturalny tłuszcz zwierzęcy, która powlekając każdy włos zabija bakterie i roztocza. Lanolina chroni również włos przed zabrudzeniem a jego dynamika powoduje, że wszelkie zanieczyszczenia są wynoszone na powierzchnię. Brud gromadzi się tylko na wierzchu, w głębi zaś wkładka pozostaje stale czysta.

PEKARI (Tayassuidae) - to ssaki z rodziny zaliczanej do podrzędu świniokształtnych, rzędu parzystokopytnych, zamieszkujące Amerykę Północną, Środkową i część Południowej. Zwierzęta wyglądem zbliżone do świni domowej, do 55 cm wysokości i do 1 m długości ciała, pokrytego ciemną, szczeciniastą sierścią. Pekari prowadzi tryb życia nocny, aktywny głównie o świcie i o zmierzchu, żyje w stadach. Pożywienie stanowią trawy, liście, owoce, korzenie, kłącza, grzyby, rośliny uprawne, drobne bezkręgowce i kręgowce. Ciąża w zależności od gatunku trwa od 141 do 162 dni, samica rodzi zazwyczaj 2 młode. Z uwagi na smaczne mięso stanowi przedmiot częstych polowań. Skóra pekari ceniona jest dla niezwykłej struktury - charakterystycznych wgłębień pozostałych po sierści, a także niezwykłej dla świńskich skór miękkości, mięsistości i pięknego wybarwienia. Używana do produkcji odzieży i rękawiczek skórzanych. Do produkcji wkładek stosuje się często skórę owczą wyprawioną i przygotowaną w taki sposób, iż do złudzenia przypomina skórę pekari.

GLIN (Al. łac. aluminium) - to pierwiastek chemiczny, metal z bloku p układ okresowego. Glin jest trzecim, najpowszechniej występującym pierwiastkiem na powierzchni ziemi. Aluminium w postaci cienkiej folii, mimo iż samodzielnie jest jednym z najlepszych przewodników cieplnych, w połączeniu z izolatorami jest powszechnie stosowane w różnych zastosowaniach technicznych jako materiał izolacyjny. Warstwa aluminium tworzy bowiem tzw. ekran cieplny, który odbija promieniowanie cieplne. Oszczędności wynikające z odbicia promieniowania cieplnego sięgają 70%. Jedynym stabilnym izotopem jest ²⁷ Al. Sole i tlenki glinu znane były od zarania dziejów. Uwodniony, mieszany siarczan tego pierwiastka, nazywany alum był używany jako środek antyseptyczny przez starożytnych Greków. Istnieją kontrowersje na temat tego, kto pierwszy wyodrębnił ten pierwiastek w stanie czystym. Wg jednych źródeł był to Friedrich Wochler w r. 1827, wg innych Hans Christian Orsted w 1825 r.

SANITIZED - TPL 2002 to opatentowana nazwa technologii będącej własnością Clariant Produkte (Szwajcaria) służącej do ochrony antymikrobiologicznej tworzyw sztucznych. Ma ona formę cieczy mieszanej w fazie produkcji z tworzywami używanymi w przemyśle obuwniczym, odzieżowym, meblowym i innych.